2. Bloedvaten

2.1 Slagaders

De slagader (arteriae) is een  dikwandig, elastisch bloedvat dat dieper in het lichaam is gelegen. De slagaders kloppen door het pompen van het hart, omdat ze zuurstofrijkbloed  van het hart naar de weefsels transporteert. De longslagader en de navelstrengslagader doen dit niet. De bloeddruk in de slagaders wisselt. Wanneer het hart samen trekt is de bloeddruk hoger (bovendruk)  en als het hart even ontspant is de bloeddruk lager (onderdruk).

 

2.2 Aders

De wand van de  aders (venula) zijn dunner dan die de slagaders. Het zijn de bloedvaten die het bloed naar het hart transporteren. Om het zuurstofarm bloed naar het hart te krijgen,  moet het naar boven stromen tegen de zwaartekracht in. De pompbeweging van het hart heeft geen invloed meer. Er zitten spieren en slagaders rond de aders, deze knijpen samen en het bloed gaat omhoog. Door de kleppen in de aders kan het bloed maar één kant op. Zoals bij de slagaders gebeurd dit niet in de longslagader en navelstrengader. Het heeft in tegenstelling tot de slagaders hebben aders een lage bloeddruk  en liggen ze oppervlakkig, dicht bij de huid. Het meeste bevindt zich in de aders, dit is 60 %, 15% zit in de slagaders.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.3 Haarvaten

De haarvaten (capillaire) hebben een zeer dunne wand van 1 laag platte cellen. In alle organen zit een uitgebreid netwerk van haarvaten zo de verbindingsschakel tussen slagaders en aders zijn. Hier is een langzame bloedcirculatie doordat de diameter zeer klein is. Dit feit en de dunne wandlaag zijn gunstig voor het uitwisselen van stoffen en water met hun omgeving. Door de bloeddruk wordt zuurstof en voedingsstoffen uit de capillaire geperst. Koolstofdioxide en stofwisselingsproducten worden daarvoor in de plaats opgenomen. De rode bloedlichaampjes kunnen met enige moeite door een haarvat. Via openingen tussen wandcellen kunnen witte bloedlichaampjes nar buiten kruipen.